Kocam bir muhendisti. Onunla sâkin tabiatini sevdigim icin evlenmistim. Bu sâkin adamin gogsune basimi koymak icimi nasil da ısıtırdı. Gel gor ki iki yil nisanlilik ve bes yil evlilikten sonra bu sâkinlik beni yormaya baslamisti. Esimin -bir zamanlar cok sevdigim bu özelliği artık beni huzursuz ediyordu. Is iliskiye gelince oldukca icli hattâ asiri hassas bir kadinim. Romantik anlara kucuk bir cocugun sekere duskunlugu gibi can atıyorum.Oysa kocamin sakinligi baska bir deyisle vurdum duymazligi evliligimize romantizm katmamasi Beni aşktan almisuzaklastirmisti.Sonunda kararimi ona da acikladim: bosanmak istiyordum. Saskinliktan gozleri acilarak ‘niye?’ diye sordu.‘Gercekten belli bir sebebi yok’ dedim ‘sadece yoruldum.’ Butun gece agzini bicak acmadi. Dusunuyordu. Bu hâli ise hayalkirikligimi daha da artirmaktan baska bir ise yaramiyordu: iste sıkıntisini disari vurmaktan bile aciz bir adamla evliydim.Ondan ne bekleyebilirdim ki! Sonunda sordu: ‘seni caydirmak icin ne yapabilirim?’ Demek ki soyledikleri dogruydu: insanlarin mizaci asladegistirilemiyordu. Son inanc kirintilarim da kaybolmustu. ‘Iste mesele tam da bu’ dedim. ‘Sorunun cevabini kendin bulup kalbimi ikna edebilirsen kararimdan vazgecebilirim.’ ‘Diyelim dagin tepesinde bir ucurum kenarinda bir cicek var. O cicegi benim icin koparmak dusup vucudunun butun kemiklerinin kirilmasina hattâ olumune mâl’olacak. Bunu benim icin yapar misin?’Yuzumu dikkatle inceledi ve ‘Sana bunun cevabini yarin verecegim’ dedi. Bu cevapla son umidim de yok olmustu.Ertesi sabah uyandigimda evde yoktu. Bos bir sut sisesini mutfak masasinin uzerine koymus altina da bir not birakmisti.‘Sevgilim’ diye basliyordu ‘O cicegi senin icin koparmazdim’ Kalbim yine kirilmisti. Okumaya devam ettim.‘Cunku her zaman yaptigin gibi bilgisayarin altini ustune getirip cokerttikten sonra monitorun onunde agladiginda onu tekrar duzeltebilmem icin ellerime ihtiyacim var.’‘Anahtarlari her zaman evde unuttugunu bildigimden senden once eve varabilmem uzere kosmam gerektiginden bacaklarima ihtiyacim var.’‘Arabayi kullanmayi cok sevdigin halde sehirde hep yolu kaybettiginden yolu gosterebilmem icin gozlerime ihtiyacim var.’‘in her ayki ziyaretinde sebep oldugu karnindaki kramplari rahatlatabilmem icin avuclarima ihtiyacim var.’ ‘Evde oturmayi sevdiginden ice kapanikligini dagitmak can sıkıntini hafifletmek uzere sana sakalar yapabilmem hikâyeler anlatabilmem icin agzima ihtiyacim var.’ ‘Sabahtan aksama kadar bilgisayara bakmaktan gozlerinin bozulmasi kacinilmaz oldugundan yaslandigimizda tirnaklarini kesebilmemsaclarinda -gorulmesini istemedigin- beyaz telleri ayiklayabilme merdivenlerden asagi inerken elini tutabilmem ciceklerin renginin –gencliginde senin yuzunun rengi gibi oldugunu soyleyebilmem icin gozlerime ihtiyacim var.’ ‘Ama seni benden daha fazla seven biri varsa evet o ucuruma gidip o cicegi senin icin koparirim bir tanem.’ Baktim mektuptaki yazinin murekkepleri yer yer dagiliyordu. Goz yaslarim mektuba dusuyordu. ‘Mektubu okuduysan ve kalbin ikna olduysa luften kapiyi ac canim. Cok sevdigin susamli ekmek ve taze sutle kapida bekliyorum.’ Kosarak kapiyi actim. Endiseli bir yuzle ve ellerinde sıkıca tuttugu susamli ekmek ve sutle kapinin onundeydi. Artik cok iyi biliyordum: beni ondan daha cok kimse sevemezdi. O cicegi ucurumun kenarinda birakmaya karar verdim.Bu gercek askti. Ilk yillardaki heyecanlar icinde gormeye alistigimiz askin seneler sonra o heyecanlar kaybolup gittiginde huzur ve durgunluk icinde dehep var olmaya devam ettigini goremeyebiliyoruz.Oysa ask hep vardir. Belki artik heyecansiz belki artik romantic degil… Belki sıkıcı tekduze hatta belki yuzsuz… Ama hep oralarda bir yerdedir. Cicekler ve romantik dakikalar iliskinin baslamasi icin elbette gereklidir. Bir zaman sonra bunlar gitse de gercek askin sutunu ebedi kalir. Hayat tam da boyle bir seydir.. Hikayemiz alıntıdır
