İstanbul’um benimYalnız yağmurlu şehrimKimse senaryo vermedi bizeEzberlemedik rollerimizi biz hiçUstaca oynadık seninle hep …İstanbul’um benim Aynadaki yıpranmışlığım Telaşı yıllarımın Öfkesi ayrılıklarımınKimseye göstermedik gözyaşlarımızı…Mağdur kalırdık ağlamaktan Alırlardı ağrılarımızı Gelip bozarlarda yalnızlıkla aramızı Söylemedik kimseye kimsesizliğimizi…İstanbul’um benim Suskun hayaller şehrim Kimse izin almadı senden Topkapı sarayını inşa ederken Yakıp yıkıp yeniden düzerken…İstanbul’um benim Sessiz kederli şehrim Sustun hep yıllarca asırlarca sonsuzlukca sustun İntikamındı sessizliğin …Aşıklarıda, aşklarıda! sevmedin, sen hiç …Sefilliğindi yalnızlığın Bencilliğindi kimsesizliğin Öfkendi kirliliğin Kimse sormadı ki sana… kötü bir şehirdin senkötü bir şehirdin senYoktu büyüne kapılmayan Sıcağına aldanmayanGelen gidemez olurdu Kaldırımdaki nefesinden…İstanbul’um benimKoyu mavisi gecelerimin Susardın sen hep yalnız susardın Açmazdın içini kimselere ve hatta sevmezdin beni deAlırlardı oyuncaklarını; hanlar, saraylar kurarlardı yerlerine….İstanbul’um benim ,Yalnız yağmurlu şehrim Aynadaki yıpranmışlığım Suskun hayaller şehrimKoyu mavisi gecelerimin…CEMİLE ALTUN