Oy Dila… Turna duruşlum Türkü bakışlım Oy bahtıma kara çalan Bedenim değil içimdir yaktığın Dilimde zikir oldun Yüreğimde ant Ne yana dönsem sen Gönlümün duvarlarına çarpar durur adın Adımı unutup adına tutunduğumdan bu yana Bütün dalgınlığım sanadır Dila… Oy yüreğime yara salan Ayrılığı vurdukça zaman Gözlerde kanar durur Yürekte kalan.. Gittin! Bıraktın beni perişan Yokluğun battıkça kıymık kıymık içime Göğsümün çarmıhına gerilir sevdanKoca bir şehir çöker başıma Bu kara sevdam zekat biçer gözyaşıma… Sensiz gurbettir şimdi vardığım her yer Ve her yer kara kış Hasretin koca çınar Nasıl taşır bu yükü şimdi bedenim Senden başka herşeye bitkinim Dila…. Sen ki hayata tutunduğum daldın Umudumun adıydın Şimdi dünyaya dönmüyor yüzüm Senden başkasına değmiyor gözüm Düşmüyor adın kalbimin hanesinden gözlerime bıraktığından beri kendini Gitmiyor serin serimden Dila… Gidişinle lâl oldu diller Dilsiz yüreğimde Dillere destan kaldı sevdan Hangi söz derman olurdu ki zaten derdime Hangi söz tamamlardı ki bizi Ve hangi su söndürürdü kor ateşlerde yanan yüreğimi Gözyaşlarımı döktüğüm Dicle’mi Dila…? Ömrümün bereketi Sesi sesimde yanan Yüreğimin sonsuz kederi Dilimde yaram Gözlerinin kahvesine devrilirdi kırk yıllık hatır bin yıllık kelâm… Gittin! İçime dert ektin Sustun bin çığlık Ağlattın figan Bir kez olsun sürgün eylemedin Kalp sedanı diline Adımı yazmış mıydın bilemedim Göğsünün sol köşesine Sende benim gibi sevmiş miydin? Adınla eş miydi yüreğin Dila…? DİLA : İÇTEN GÖNÜLDEN SEVEN(Arzu Karadoğan)
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.