Büyük sinemacı, büyük oyuncu Yılmaz Güney 9 Eylül 1984’te Paris’te sürgünde ölmüştü. 
Yaşamı yeni bir devrimci sinema yaratma mücadelesi içinde, çok ciddi zorluklarla, hapislere girip çıkarak geçti. Türk sinemasında en derin izi o bıraktı.Güney, aynı zamanda, çok zor beğenen eleştirmen Fethi Naci’nin takdirini kazanacak kadar (Boynu Bükük Öldüler) iyi bir edebiyatçıydı. Şu paragraf onun yaşamını ve mücadelesini iyi sergiler: “Yılmaz Güney, 1984’te –ölümünden altı hafta önce- İngiliz Televizyonu’nun hazırladığı, kendisini tanıtan belgesel filmde; yazdığı öyküden ötürü nasıl yargılandığını şöyle anlatır: ‘Hikaye küçük bir işçi kız hakkındaydı. Bir cümle vardı, kız, Eğer herkes eşit olsaydı, burası bir cennet gibi olurdu, der. Bundan hareket eden savcı, benim eşitlikten bahsederek, komünizm yaptığım sonucuna vardı. Ben o zaman mahkemeye, Komünizm ve sosyalizm hakkında hiçbir şey bilmiyorum, dedim, gerçekten de bilmiyordum. O, bana baktı ve Biz, sizin gibi insanları biliriz, siz her şeyi bilirsiniz, dedi. İşte o zaman gerçekten de her şeyi bilmemiz gerektiğini anladım.’ (Ben Yılmaz Güney’im, İkibine Doğru, sayı: 37, s. 50)” (Nihat Taydaş, Yılmaz Güney Sineması, Kalan Yay Önemli Filmleri [LIST=1][*]Yol (1982) [*]Sürü (1978)(Senarist) [*]Arkadaş (1974) [*]Zavallılar (1974) [*]Baba (1973) [*]Ağıt (1971) [*]Umutsuzlar (1971) [*]Acı (1971) [*]Vurguncular (1971) [*]İbret (1971) [*]Kaçaklar (1971) [*]Yarın Son Gündür (1971) [*]Canlı Hedef (1970) [*]Umut (1970) [*]Piyade Osman (1970) [*]Yedi Belalılar (1970) [*]Aç Kurtlar (1969) [*]Bir Çirkin Adam (1969) [*]Pire Nuri (1968) [*]Seyyit Han (Toprağın Gelini) (1968) [*]Bana Kurşun İşlemez (1967) [*]Benim Adım Kerim (1967) [*]At Avrat Silah (1966) [/LIST]Önemli Kitapları
Biz önceden küçük şeylerle mutlu olan insanlardık. Sonra aklımıza sevda diye birşey soktular, toparlanmadık.. /YILMAZ GÜNEY/