Yokluğun Çok SoğukGecenin en siyah yerinde, Kapanmaz yaralara, tuz basar gibi yağdı kar Masada onca yarım kalmış şiirlere inat Gözlerimde kırılgan ümitlerle Düşen her kar tanesinde, düşledim seni Demlikte son bir iki bardak çay Pikapta yıllanmış bir İlhan İREM kırkbeşliği “Ağlama arkadaş, ağlama aşk için” Kar yağdı, ben ağladım Gece, kar ve her yer sen Ne yalan söyleyeyim Bu mevsimde de bembeyaz özledim seni Hem de hiç özlememem gerekirken… Bu kış sizin oralarda soğuk olacakmış Çok da kar yağacakmış, Dikkat et kendine ve üşütme yüreğini Hem, sende çok iyi biliyorsun ki Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak artık Daha bir soğuk ve daha bir acı geçecek mevsimler Karlar yağdığında çok özledim demeyecek biri bana Ve ben karakışa inat düşmeyeceğim yollara Sana kavuşmak olmayacak bundan sonra ki yıllarda Pembe eldivenleriyle kartopu atan Ve yanağı soğuktan kızaran bir kız bilmeyeceğim Artık yan yana bile üşüyemeyeceğiz… Anlıyor musun? Yokluğun çok soğuk bu şehirde Ama alışkınım ben soğuğa karakışa, beni merak etme Bırakıp gittiğinde donup kalmıştım ya ardın sıra Bilirim ben, bilirim donmak ne demek Bilirim, donarak ölmek ne demek… Sen dikkat et kendine Üşütme yüreğini, üşütme gözlerini Bak şimdi… Kardı kıştı derken, gelip dondun gözlerimin önüne Gece, kar ve her yer sen Ne yalan söyleyeyim Bu mevsimde de bembeyaz özledim seni Hem de hiç özlememem gerekirken… Akif Aktaşhttp://www.siirfm.com/sair/akif-aktas/
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.