DÜNYA çift kapılı bir hanmış.
Kimi girer, kimi çıkarmış.
Kimine de hırs heves verip oyalarmış.
Meğer dünya hepten yalanmış.
Dünya hep dolar, boşalırmış.
Kimine acı, kimine tatlıymış.
Kimine bağ bahçe bostanmış.
Meğer dünya hepten yalanmış.
Dünya hem yalan, hem gerçekmiş.
Kimi hoşnut, kimi küsermiş.
Rüya gibi gelip geçermiş.
Meğer dünya hepten yalanmış.
Bilirim diyen hep yanılırmış.
Kazandım diyen aldanırmış.
Fark eden çoktan geç kalırmış.
Meğer dünya hepten yalanmış.
İNSANA can veren nefesmiş.
Hayat veren, umut hevesmiş.
Sayılı ömür tez geçermiş.
Meğer insan hepten yalanmış.
İnsan kadir kıymet bilmezmiş.
Zaman boşa akıp gidermiş.
Gençken ölüm akla gelmezmiş.
Meğer insan hepten yalanmış.
İnsan dünyaya benzermiş.
Güneş her gün doğup battıkça,
Her ikisi de gelip geçermiş.
Meğer dünyada insanda hepten yalanmış.
Cahit Karaç