Gülmek; “SAF” denme riskini göze almaktır. Ağlamak ise; “DUYGUSAL” görünme riskini… Birine yakınlaşmak; “KENDİNİ KAPTIRMA” riskini, Duygularını açmak; “KENDİNİ ORTAYA KOYMA” riskini, Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise; “ONLARI BAŞKASINA KAPTIRMA” riskini göze almaktır. Sevmek; “KARŞILIK GÖREMEME” riskini… Yaşamak ise; “ÖLME” riskini göze almaktır. Umutlanmak; “HAYAL KIRIKLIÐINA UÐRAMA” riskini Çabalamak ise; “BAŞARISIZ OLMA” riskini göze almaktır… Ama riskler yaşanmalıdır, çünkü; hayatımızın en büyük riski hiç risk almamaktır. Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden konunabilir ama büyüyemez, sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez. Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken, bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder. Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür. Leo F.Buscaglia
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.