Ruh eşi kavramı benim hep ilgimi çekmiştir. Siz inanır mısınız bilmem ama, ben her insanın ruhunun bir diğer yarısı olduğuna inanıyorum. Ama genelde pek çok insan böyle bir şeyin olmadığına inanmakta. Olsun, ne de olsa inanç özgürlüğü var öyle değil mi? İsteyen istediğine inanabilir. Hiç kimseyi inanmak istemediği olgulara inandırmaya çalışmayın bence. Ama ben böyle bir durumun olduğuna inanan birisi olarak bu konudaki düşüncelerimi sizlerle paylaşmak istiyorum sevgili dostlarım. Bu nasıl olmakta peki? Bu duyguyu kelimelere dökmek çok zor aslında, sadece yaşadığınızda ve hissettiğinizde anlıyorsunuz ne yazık ki! Eminim sizin de hayatınızda “işte bu” dediğiniz ve bu şekilde hissettiğiniz kişiler olmuştur. Belki de hala karşılaşmadınız ve bir yerlerde sizi beklemekte. Veyahut karşılaştınız ama birbirinizi anlayamadan birbirinizin hayatından çıkıp gidiverdiniz. Ama emin olun bir gün bir yerlerde mutlaka karşılaşacaksınız o insanla, hayat sizi bir noktada, bir kesişme anında buluşturacaktır…Peki, bir insanın ruh eşiniz olduğunu nasıl anlarsınız? Kendi düşüncelerimle izah etmeye çalışayım. Bana göre insanların yanlış düşündüğü bir nokta var. Bir insanın ruh eşiniz olması için illaki onunla çok iyi anlaşıyor olmanız gerekmez. Bazen hiç iyi anlaşamadığınız bir insan da olabilir bu! Hatta yaşınız, konumunuz, yaşama bakışınız, inançlarınız, her şeyiniz farklı olabilir. Bu durum ruhların bütünleşmesidir. Birbirini tamamlayan iki ruhun bir araya gelmesidir. Bunu sadece o iki insan hisseder. O insanla beraberken sanki tüm dünya durmuş size bakıyor gibi gelir aşkınıza şahit olarak. Adını koyamadığınız bir şeyler vardır ortada. Bitirmek isteseniz de bitmiyordur bir şeyler, bir noktada tekrar başlıyordur. Her türlü kırılmışlığa ve imkânsızlığa rağmen, sanki kötü hiç birşey olmamışçasına devam ediyordur kaldığı yerden. Ummadığınız zamanlarda sürpriz karşılaşmalar oluyordur örneğin. Enerjileriniz birbirini çekiyordur uzayda. Ruhunuzun onunla mutlu olduğunu hissedersiniz. Başkalarında eksik kalıyordur her şey, bütünleşmiyordur. Ruhunuz mutlu değildir başkalarında, diğer yarısını arıyordur hep. Ancak onunla olduğunda huzura eriyordur. Boşuna aramayın bu hisleri, başkasında bulmanız çok zordur..Her zaman iki doğru insan beraber olabilecek diye bir kural da yok ne yazık ki! Bazen hayat ruh eşlerinin buluşmasına izin vermeyebilir. Belki yanlış zamanda karşılaşmıştır bu iki doğru insan. Ama doğru doğrudur, öyle de olmalıdır. Yanlışları insanlar kendi düşüncelerinde yaratır. Yanlışları doğrulara çevirmek bizim elimizdedir. Ben derim ki, eğer bir insanı gerçekten sevdiğinize ve onun ruhunuzun diğer yarısı olduğuna inanıyorsanız, nerde ve kimle olursa olsun bırakmayın. Yoksa ruhunuz hep isyan edecektir. Yanlış insanlarla yanlış oyalanmalar ve kısa süreli mutluluklar yaşamak zorunda kalacaksınızdır hep. Kısa süreli tatminlerle hayatı geçirmek zorunda kalacaksınızdır. Oysa belki de ruhunuzun mutluluğu sandığınızdan daha yakındır size.. Görüyorsunuz ama bakamıyorsunuzdur belki de…Peki ben buldum mu acaba ruh eşimi, belki de..ALINTI
