Öğrendik Ki….

İnsanların az bir kısmı mutlu, bir o kadarı ise mutsuzdur.Geri kalanların tümü,mutlu gibi görünen mutsuzlardır.Öğrendik ki…Bir tek insanın bize ”iyi ki varsın” demesi varolduğumuziçin mutlu olmamızı sağlar….Öğrendik ki….Kibar olmak haklı olmaktan daha önemlidir.Öğrendik ki….Hayat şartları bizi ne kadar ciddi görünmeye zorlasada hepimizçılgınlıklarımızı paylaşacak birini arıyoruz….Öğrendik ki….Bazen tek ihtiyacımız olan bir el ve bizi anlayacak biryürektir…..Öğrendik ki….Parayla ”klas insan” olunmuyor….Öğrendik ki….Gün içinde başımıza gelen küçücük şeyler gün sonunda koca birmutluluğa dönüşüyor….Öğrendik ki….İnkar edip içimizde sakladığımız şeyler gerçekliğinikaybetmiyor….Öğrendik ki….Biriyle dalaştığımızda tek başardığımız onun bize daha çok zararvermesini sağlamaktır….Öğrendik ki….Her yarayı saran zaman değil sevgidir….Öğrendik ki….Çabuk olgunlaşmak için zeki insanlardan çevre edinmekgerekir…..Öğrendik ki…Karşılaştığımız herkes bir gülüşümüzü hak eder…..Öğrendik ki….Hiç kimse mükemmel değildir….Öğrendik ki….Hayat zorludur ama biz daha zorluyuz….Öğrendik ki….Gülümsemek daha güzel bir görüntüye kavuşmanın bedavayoludur….Öğrendik ki….Hepimiz zirvede olmak istesek de asıl keyif oraya tırmanırkenyaşadıklarımızdır….[COLOR=burlywood]Öğrendik ki….Zamanımız ne kadar azsa yapacak işler o kadar çoktur….Öğrendik ki….BİRİNİ NE KADAR ÇOK SEVERSEK HAYAT ONU BİZDEN O KADAR ÇABUK ALIYOR…..[/COLOR]