Sus! Kâfidir ettiğin bu kâfir sözler, Yalandır, küfürdür. Sükût, biraz sükût… ……Sakın ha Kanma! Gözlerimdeki kan kırmızı çizgilere, Uykusuzluk değil bu! Gözyaşı dökülmedi de zaten, Hışımla sarılmadım hiç karanlığa. Son sözlerin küfürdü de , Küfretmedim ben sana. Ya da kadere sitem mi, asla… Kadere çizilmiş yol kederse şayet, Takdire şayandır bendeki bu sükûnet! Namerdin dilinde bir nimet söz kalmasın haspam, Düşünmesin gözlerimin her maviden, yeşilden korkarak kaçtığını, Bilmesin rengimin simsiyah olup, Bardağımın tamamının çayın demi olduğunu, Masamın üzerinin küllere boğulduğunu Tavana yapışmış sigara isinin gözlerimi buğuladığını, Ve kâbuslarımı Bilmesin, dokunmasın, seyreylemesin, Sevinmesin namert!
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.