Sen yazıp yazıp çöpe attığım mektuplarımda sın
Biriktirip sustuğum cümlelerimde sin
Sen aynalardan bencil yanını sakladığım yalanım sın
Bazen susmaktan yorulduğum sun
Bazen konuşmaktan bıktığım sın
Hayat gibi yorgunluğum sun
Hiç açıklaması olmasa da
dinlenebildiğim huzurlu limanım sın
Felaketim olsan da
Gözüm kapalı gittiğim uçurum sun
Sonra sonra pişmanlığım sın
Telafisi olmayan hatalarım sın
Lanet ettiğim sebeblerim sin
Keşkeler kemirse de beynimi
Hep çabuk geçer ya pişmanlığım
Bense sana adanmış sana kutsanmışım
Ağlayarak geldiğin, gülerel gittiğin
Sonra mevsimlerce uğramadığın
Sahipsiz bir kıyıymışım
Her gelişinde sahiplendiğin kalıntılarını unutup terkettiğin
Bense senin hüzünlerini silmeye adanmış
Yağmur damlaları gibi saklı
Toprağa düşüp kaybolduğum
ve yenilere gelecek diye aranmadığım yok olmuşluğun adı
Ah umut yok mu o umut
Hep baş ucuma saklanmış
Kahrolasıca umut
İnat gibi
İnanmak gibi
yalancı umut
Aynı cümleleri tekrar tekrar anlatsam sana
Anlarmısın
Anlamamış gibi mi yaparsın
Susarmısın
Bilirim hep yalandır masallar
Yalan diye mi masum sanırlar
Anlamadım hiç
Ama kime masum değildir masallar…
Bilirim mutlu sonla bitmez aslında masallar
Belki bu yüzdendir ne kadar anlatsam da anlamayışların
Şimdi susuyorum sana
Sırf sana okutmamak için şiirler yazıyorum
Noktası virgülü olmayanından
Anlayamayasın diye değil anlayasın diye
Noktasız virgülsüz bıraktın ya beni
Yeni bir hikayem oluyor gün be gün
Sırf sana anlatmamak için her hikayenin kahramanı ben
Sana anlatılmamışlıklar biriktiriyorum
Sana okunmamışlıklar
Sırf sen görmeyesin diye resimler çekip
Albümler saklıyorum
Sende bir gizem kalayım diye
Anlamsızım biliyorum
Sen olduğumdan beri ben ANLAMSIZIM…..
CEMİLE ALTUN
[/I]