Sevdadasındır;Sivri uçlu, paslı bir çivi yakar canınıTırnak uçlarına kadar hissedersin ızdırabı…Yoksunsundur;Sevgiden yoksun Mahrumsundur;Sevdiğinden mahrum…Üşürsün;Ellerin titren sebebsiz,Öyle bakarsın ardı sırav sebebsiz,Kalıp kimsesizTükenir nefessiz…Bir sürü cümle bulup anlamsızKonuşamasın Kelimeler günahsız…Çaresizsindir Gözyaşların isyanda Akamaz olur bir zaman sonraKanayan yaralardan kalan izler aynada Karşında!…Hangi tarafa dönşen başını Onun yüzü…Çilekeş bir akşamı çekersin içine Anlaşılamazsın çoğu kez çoğu yerde….Susuyorsundur;Çığlıklar kopar ya beyninde…Kimse konuşmuyordur aslında,Uğultular ,Gürültüler ,Sesssizliğin bencilliğindendir;Çarpar yüzüne yüzüne!Demedim mi ?Sevme!…Sevme!…CEMİLE ALTUN Şiir defterinden…