Bir Gerçek Bir Yalan Ellerin

Hangi rüyaya dalsam da unutsam seni bilemedim kihangi gerçek örter bu yalanları Hani insanlar vardır ; göz göre göre yalancı şahitler öyle ya kendileride inanırlar… İnsan diyorum insan nasıl kendini bile kandırmaya yeter… Hani insanlar vardır ; senin uğruna senden vazgeçer kimdir onlar kendi canını, mutluluğunu hiçe sayarak da senden sen diye vazgeçer ben tanımadım Annem den başka birini ya sen? Belki düşündeyim şimdi , belkide hiç olmadım düşünde bilemedim ki…. Hangi karanlığı bölsem bir ışık bulup , bir umut sen diye aydınlıklar bile yaramaz oldu şimdilerde işe… Ben hiç sende olamadım ki, sen hep bendeyken özlemimde oldun rüyamda karanlığımda seni hep en güzel yanlarıma almayı isterken ben sen hep karanlığa gömdün yüzünü… Tamamlayamadım ki ben hiç cümlelerimi yada anlatamadım işte kendime bile seni … Ne kadar çok korktum ben karanlıktan Ne kadar çok aşığım karanlığa oysa Anlayabildin mi sen ? Kirli bir günah mı bu ? Hangi günahın temizi var ki ruhum benliğimden vazgeçmiş bile şimdi her zamankinden daha da gece …. Bir çıkar yol düşlerdim gecelere, bir anlamı olmalıydın hayatın ya sen benim anlamım oldun böylece… Bıraksam seni Ölüşüme bile razı olduğundan değilmiy di gidişin ?Sen benden bu denli delice vazgeçmişken bile Ben hala senin mezarına bir avuç toprak olmanın derdinde… Hani diyorum ki bazen nefesi olsam onun benim uzaklığım bitse hisetsem senin en yakının olabileyim diye olmuyor ya hayallerimde işte yaşıyorsun böyle Bir serçenin kanadında bırakıyorum özlemimi sonra bir sürüsü ardı sıra gelir ruhuma oysa hep bitti sanarım Bu sefer bitti !Bu sefer bitti Yalanmı gerçekmi ellerin anlayamadım ya sevgili Şimdi ben kime sorayım seni Söyle sensizliğin hesabını kimden nasıl sorayım Hangi rüzgara yalvarayım getir diye seni Bir tutsakki ömrüm sana Yine baharlar gelir geçer ya Kaç bahar oldu sen geçmedin bu gönülden Düşlerim düşerse ellerine ellerin üşür mü?Üşüyecekse düşmesin Düşlerim ellerine… Yalan mı Gerçek mi anlayamadım ya ellerin sevgili…

Bir Gerçek Bir Yalan Ellerin Hangi rüyaya dalsam da unutsam seni bilemedim k hangi gerçek örter bu yalanları Hani insanlar vardır ; göz göre göre yalancı şahitler öyle ya kendileride inanırlar... İnsan diyorum insan nasıl kendini bile kandırmaya yeter... Hani insanlar vardır ; senin uğruna senden vazgeçer kimdir onlar kendi canını, mutluluğunu hiçe sayarak da senden sen diye vazgeçer ben tanımadım Annem den başka birini ya sen? Belki düşündeyim şimdi , belkide hiç olmadım düşünde bilemedim ki.... Hangi karanlığı bölsem bir ışık bulup , bir umut sen diye aydınlıklar bile yaramaz oldu şimdilerde işe... Ben hiç sende olamadım ki, sen hep bendeyken özlemimde oldun rüyamda karanlığımda seni hep en güzel yanlarıma almayı isterken ben sen hep karanlığa gömdün yüzünü... Tamamlayamadım ki ben hiç cümlelerimi yada anlatamadım işte kendime bile seni ... Ne kadar çok korktum ben karanlıktan Ne kadar çok aşığım karanlığa oysa Anlayabildin mi sen ? Kirli bir günah mı bu ? Hangi günahın temizi var ki ruhum benliğimden vazgeçmiş bile şimdi her zamankinden daha da gece .... Bir çıkar yol düşlerdim gecelere, bir anlamı olmalıydın hayatın ya sen benim anlamım oldun böylece... Bıraksam seni