Ne kadar uğraşıp çabalasanda seni seçtiği kadarıyla yaşarsın kadaerin… Olmasını istediğin şeyler istediğin yerde değildirler vede sen olmak istediğin yerde olamazsın genelde ve sonra bir kandırmaca başlar kabullenme gerçeği olmayanı…Bir bakarsın köşe bucak kaçtığın şeyin içine kendi ellerinle bırakırsın kendini… Gözünden gönlünden sakındıklarını kendi elinle feda edersin… Hatta çoğu zaman hayret eder de hayran kalırsın kendine… Böyledir hayat öğretir adama öğrenmeyi… Ne gariptirki en çok , olmak istemediğin yerde olduğunda ve feda etmek istemediklerini feda etmek zorunda kaldığında lezzetlidir hayat… Yavaş yavaş pişen bir aş kadar lezzetli gelir işte.. Aslına bakarsanda sevdalar büyütür insanı , en keskin bıçakla kesince sevda seni bir çocuk gibi canının yandığını hissedersin , ağlarsın sonra üzüntünden Annen gibi zannedersin sevdalını oysa gözyaşına dayanamayan Annenden başka kimse yoktur hayatta! önce bunu anlarsın sonra teselli bulamayınca anlatırdın derdini çığlık çığlığa ama sanki hiç konuşmamışsın gibidir cevaplar ve susmayı öğrenisin susmayı öğrendiğinde de büyüdüğünü farkedersin… Hani sen hiç gidemezsin ya birilerinin hayatlarından ben gidersem acır sanırsın ya kaybolur gülüşleri dersin yapamam kıyamam dersin ya Evet öyledir de Ama sadece senin hayatından birileri gittiğinde sen öyle oluyorsun…Oysa senin gidişin sandığın kadar yıkmıyor kimseyi yani gidişlerinde bile yanılıyorsundur… Bazen tarifsiz acılar yaşıyorsun yaşadığın acıları anlatmaya yetmeyince kelimeler hırçınlaşıyorsun… Ne yaparsan yap hep aynı yerde buluyorsun kendini neden kaçarsan kaç hatta nereye kaçarsan kaç dönüp dolaşıp kaderin senin için seçtiği yerde buluyorsun kendini o halde boşa kürek çekme olmayanları oldurmaya….. cemile Altun