Evliya

Yaşlı adamın hastalığına çare bulunamayınca,kendisine evliya denilen birinin adresini vermişler.Söylenenlere göre en ağır hastalar o zatın duasıylaiyileşebiliyormuş. İhtiyar adam verilen adresiçaresizlik içinde cebine atıp doktorun yanındanayrıldığında, sokağın köşesinde simit satan 6 – 7yaşlarındaki bir çocuğa rastladı. Çocuk sonderece masum gözlerle kendisine bakıyorve onu tanıyormuş gibi gülümsüyordu.Adam, o yaştaki çocukların tamamen günahsızolduğunu düşünerek yoluna devam ederken,aniden duruverdi. Simitçinin üzerindeki eskitişörtün üzerinde bir “E” harfi yazılıydı. Ve bu“E” mutlaka evilyanın “E” si olmalıydı…Aradığı evliyaya bu kadar çabuk ulaşmanınheyecanıyla yanına gidip bir simit aldıktan sonra;– “Doktorlar benim hasta olduğumu söylediler,”dedi. “İyileşmem için bana dua eder misin?”Çocuk bu teklif karşısında şaşırmışa benziyordu.Kafasını olur der gibi sallarken;– “Bende sık sık hastalanıyorum,” diye karşılık verdi.“Ama dedem, Allaha inananların ölünce yıldızlarauçtuklarını ve orada cenneti seyrettiklerini söylüyor.Bu yüzden korkmuyorum hastalıklardan.”Adam içinin bir anda ferahladığını hissetti. Onunsoğuktan moraran yanaklarına bir öpücük kondururken ;– “Deden çok doğru söylemiş,” dedi.“Ama ben yine de yardım istiyorum senden.”Çocuk, duasının kıymetini anlamış gibiydi. Karşıkaldırımdan geçmekte olan baloncuyu gösterek ;– “Size dua edeceğim” diye cevap verdi. “Ama eğeriyileşirseniz, bana 10 tane balon alacaksınız , tamam mı?”Bu sefer adam başını salladı. Fakat çocuk bu kadarbüyük bir hazineyi istemekle haksızlık yaptığınahükmetmişti. Mahcubiyetten kızaran yanaklarınıelleriyle örtmeye çalışırken ;– “Uçan balon almanıza gerek yok,” diye devam etti.“Normalinden 10 tane istemiştim. “Adam elini uzatarak çocukla tokalaştı. Anlaşmanihayet yapılmış, ayrıntılara geçilmişti. Buna görehastalıktan kurtulması halinde 6 ay sonraki ramazanbayramında çocukla buluşacak ve her hangi bir sebeplegelemediği takdirde, önceden hazırlanan balonlarınona ulaşmasını veya postalanmasını sağlayacaktı.Adam küçük çocuğun adını ve adresini bir kâğıdayazdıktan sonra, başını okşayarak onunla vedalaştı.Aradan soğuk bir kış geçip ramazana ulaşıldığında ,adamın hastalığından eser bile kalmamıştı. Hayatatekrar dönmenin sevinciyle en güzel balonlardanbir paket hazırladı ve bayramın ilk gününü ipleçekerek randevü yerine gitti. küçüklerin cıvıl cıvılkaynaştığı bayram yerindeki diğer simitçiler,çocuğu tanımıyordu. Adam onu biraz ilerdekibakkala sorduğunda , dükkân sahibi ;– “Ciğerleri hastaydı yavrucağın,” dedi.“Geçen hafta aniden ölüverdi.”Adam bir anda beyninden vurulmuşa döndü.Ve koşar adımlarla orayı terkederken , önüneçıkan ilk baloncuya bir tomar para uzatıp;– “Şu uçan balonlardan 10 tane istiyorum,” dedi.“Çabuk ol, gecikmeden ulaşmalı yerine.”Adam, satıcının aceleyle uzattığı balonların iplerinibirbirine düğümledikten sonra, onları besmeleylegökyüzüne bıraktı. Bayram yerindeki herkes gibibaloncu da şaşkındı. Sonunda dayanamayıp ;– “Ne yaptığınızı anlayamadım.” dedi.“Neden bıraktınız onları öyle?”Adam, nazlı nazlı yükselmekte olan balonlarıbuğulu gözlerle takip ederken ;– “Onları bekleyen küçücük bir dostum var,”diye mırıldandı. “Hemde evliya gibi bir dost.Balonları adresine postaladım sadece.”kaynak:Cüneyd Suâvi