“O gün bir takım aydınlık yüzler vardır; Rablerini seyrederler” (Kıyame- 22,23)RABBİNİ SEYİR konusuna takılmıştı. Sufi; ANda yaşardı. O gün bugündü. Öyleyse nasıl seyredebilirdi? Yazlık ayakkabı almak üzere mağazaya uğradı. Seçimini yaptı keyifle. Çıkarken mağazada oturan bir ihtiyar seslendi:– Ayakkabın oldu, sevindin!– Eeee evet, hoşuma gitti tabii, dedi kekeleyerek.İhtiyar devam etti:– Benlik dolu bir sevinç! Nefsini bir güzel yemledin. Şimdi iyice azar, ejderha kesilir!..Neler söylüyordu, derviş mi, meczup mu, kimdi? İhtiyar içini okurcasına devam etti:– Bir de Rabbini Seyretmek ha?… Sen kiiiiim Rabbini Seyir kiiiim?..Beyninden vurulmuşa döndü. “Nolur devam et, Rabbimi nasıl seyrederim?” dedi.– Çocuğa ayakkabı alacağız. Paran var mı?..Var, dedi. Spor ayakkabısı alıp çıktılar. Aşağı mahalledeki gecekonduya gelince kapıdan seslendi ihtiyar: “Kızıııım oğlanı dışarı yolla!” . Küçük çocuk elinde topu ile koşarak geldi. Paketi açıp: “ Al bunlar senin” dediler. Sevinçten havalara zıpladı çocuk. Geri dönerken ihtiyar sordu:– Gözlerine baktın mı? Simasını seyrettin mi?..– Evet gördüm, pırıl pırıldı sevinçten.– Ona ayakkabı verirken ki sevincin mi daha çok, kendine alırkenki mi?– Onu görünce içimi değişik bir sevinç, tatmadığım bir huzur kapladı.– Gördüğün Rabbinin Vechiydi! Gözlerinde gülümseyen Allah’tı! Okuyup ezberlemeyle varılır sanırsın! VERMEKLE VARILIR ALLAH’A! [COLOR=lime]MÜMİNLE KAFİRİN FARKI İMAN; MÜMİNLE MÜNAFIÐIN FARKI İNFAKTIR!.. İnfak ettikçe Rabbini Seyredersin!..[/COLOR]m.doğramacı.
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.