Sen insan bedenini insanın kendisi sanmadasın. Oysa bu beden ruhun elbisesinden başka nedir ki? Hiç insanın değeri giydiği elbiseyle ölçülür mü? Değer ya da değersizlik onun ruhuyla ilgilidir, bedeniyle değil. O halde sen gözünü ten elbisesinden çek de o libasın içindekine dikkat et.Şekle değil manaya bak. Eğer şekilce benzerlik insan olmaya yetseydi iyi de kötü de bir olurdu.Dış benzerliği iç benzerliği demek değil.Nasıl ki şekeri ekmek şekline de soksan tadı ekmek değil yine şekerdir.Yediğin şeyin şeker mi ekmek olduğunu bilmek için tatmak lazım. Gözün tatmadan yana nasibi yok çünkü.O halde kalıbı şekere benzeyen her adamı da şeker sanma.Mevlana
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.